-
1 κονιό-πους
κονιό-πους, ποδος, ὁ, ἡ, auch κονίπους und κονιορτόπους, 1) Staubfuß, mit bestaubten Füßen, nach Plut. quaest. graec. 1 das Volk in Epidaurus, das auf dem Lande lebte, weil sie, wenn sie in der Stadt erschienen, bestaubte Füße hatten. – 2) eine Art leichter Schuhe mit schmalen Sohlen, welche nicht den ganzen Fuß bedeckten, so daß der Fuß bestaubt wird, VLL.; Ar. γέρων δὲ χωρεῖ χλανίδα καὶ κονίποδα ἔχων, Eccl. 848; Hesych. nennt sie μοιχικά, vielleicht weil die Ehebrecher sie der Leichtigkeit halber trugen, u. um nicht entdeckt zu werden.
См. также в других словарях:
χλανίς — ίδος, ἡ, Α 1. λεπτό και ελαφρύ μάλλινο πανωφόρι για την προφύλαξη από το ψύχος («γέρων δὲ χωρεῑ χλανίδα καὶ κονίποδα ἔχων», Αριστοφ.) 2. χλαμύδα 3. σκέπασμα για τον ύπνο 4. φρ. «χλανίδα φορεῑν» λεγόταν για να χαρακτηρίσει εκτεθηλυσμένο τρόπο ζωής … Dictionary of Greek